بررسی تأثیر تراکم بوته بر خصوصیات مرفولوژیکی و عملکرد دانه ژنوتیپ های سویا در استان مرکزی

به منظور بررسی تأثیر تراکم کاشت بر خصوصیات مرفولوژیکی و عملکرد دانه ارقام سویا در استان مرکزی، آزمایشی در سال 1386 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اراک انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی تراکم در چهار سطح 16=D1، 22=D2، 28=D3 و 34=D4 بوته در مترمربع و عامل فرعی شامل رقم ویلیامز=V1 و لاین جدید L17=V2بود. نتایج آزمایش نشان دادند اثر تراکم بر تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف در شاخه فرعی، تعداد غلاف در بوته ووزن هزاردانه در سطح 1 درصد و عملکرد دانه در سطح 5 درصد معنی­دار و سایر صفات معنی­دار نشد. اثرات متقابل تراکم در رقم روی وزن هزاردانه و عملکرد به ترتیب در سطح 1و 5 درصد معنی­دار و بر روی سایر صفات معنی­دار نشد. تراکم D4 با 3880 کیلوگرم در هکتار بیشترین و تراکم D1با 3350 کیلوگرم کمترین عملکرد دانه را داشتند. لاین L17 با میانگین عملکرد 3980 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم ویلیامز با 3590 کیلوگرم برتری نشان داد. بالاترین عملکرد بهدست آمده مربوط به لاین L17در تراکم D4 معادل 4490 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن از رقم ویلیامز در تراکم D1 معادل 3010 کیلوگرم بود. بالاترین وزن هزاردانه تراکم­های مورد آزمایش مربوط به D1 معادل 32/158 و کمترین آن از تراکم D4 معادل 66/145 گرم به دست آمد. تراکم D1 با میانگین تعداد 3/3 بیشترین و تراکم D4 با میانگین 48/1 کمترین تعداد شاخه فرعی را داشتند. همچنین تراکم D1 دارای بیشترین غلاف در شاخه فرعی معادل 51/6 و تراکم D4دارای کمترین غلاف در شاخه فرعی معادل 33/4 بود. همین تراکم با میانگین تعداد 5/42 بیشترین و تراکم D4 کمترین تعداد غلاف در بوته معادل 41/21 را داشتند. بنا بر نتایج حاصله، با افزایش تراکم میزان عملکرد هر دو رقم مورد آزمایش افزایش یافت ولیکن لاین L17 در تراکم 34 بوته در مترمربع با تولید 4490 کیلوگرم بذر در هکتار برتری نشان داد.